Publikowano dnia 20. 11. 2014 (1257 przeczytañ)
Kiedy mija festiwalowe lato znamionuj¹ce dla ,,Suszan" ¿ycie na walizkach, czas pomyœleæ o rodzimej publicznoœci. Poszerzaj¹ca siê ci¹gle rzesza by³ych tancerzy, ale i liczne grono sympatyków nie mog¹ pomin¹æ okazji wpisanej co dwa lata w kalendarz wydarzeñ zespo³u. To ,,Ma³a Czarna", impreza, która wbrew swej nazwie i skromnym pocz¹tkom przerodzi³a siê w wielkie suszañskie œwiêto. Dobrze, ¿e sala Domu Robotniczego przed czasem nabra³a szerszych rozmiarów, bo tylko taka mog³a w sobotê 8 listopada pomieœciæ wszystkich zainteresowanych t¹ ,,ma³¹" z nazwy imprez¹.
M³odoœæ ma swoje prawa.Wierni tradycji, podtrzymuj¹cy i prezentuj¹cy na co dzieñ folklor polski, cieszyñski, laski, ale te¿ s³owacki ,,Suszanie" tym razem daj¹ ujœcie fantazji. R¹bek tajemnicy uchyla stoisko przed wejœciem na salê, gdzie ka¿dy uczestnik zostaje ozdobiony kwietnym naszyjnikiem rodem z Polinezji. Sala mieni siê kolorami kwiatów dobranych do sukienek pañ i garniturów panów. Ju¿ jest weso³o, a tu jeszcze nale¿y wypiæ kieliszek drinka w kolorze zieleni.
Izabela Firla, by³a tancerka zespo³u, zagaja imprezê, zapowiadaj¹c jej przebieg. Nie opad³y jeszcze emocje zwi¹zane z pobytem ,,Suszan" na XVI Œwiatowym Festiwalu Polonijnych Zespo³ów Folklorystycznych w Rzeszowie i zespó³ chce siê z nami podzieliæ wra¿eniami. Na wielkim ekranie zas³aniaj¹cym scenê pojawia siê film dokumentuj¹cy próby, przejmuj¹ce wystêpy, ale te¿ weso³e ¿ycie festiwalowe. Liczni na sali pamiêtaj¹ podobne chwile sprzed lat. Od¿ywaj¹ wspomnienia, na wielu twarzach pojawia siê wzruszenie. Pomimo obszernoœci zapisu filmowego, Rzeszowa nie da siê pono opowiedzieæ ani wyœwietliæ w pe³nym wymiarze. Rzeszów trzeba prze¿yæ.
Nasze ozdoby na szyi nabieraj¹ znaczenia po projekcji rzeszowskich wspomnieñ, wyruszamy bowiem z ,,Suszanami" w podró¿ do wielu ciekawych zak¹tków œwiata.
Konferansjerka Justyna Je¿owicz zapowiadaj¹c ka¿dy taniec zaznajamia nas z kultur¹ i zwyczajami poszczególnych krajów. Wra¿enia s³uchowe umacnia wizualizacja na ekranie. Pojawiaj¹ siê ujêcia strojów i krajobrazy.
Nasz¹ wêdrówkê rozpoczynamy w Rosji, gdzie popularnoœæ zdoby³ dziewczêcy taniec ,,prachodka" czyli przechadzka. To w³aœciwie obrazek sceniczny, w którym dziewczêta popisuj¹ siê swymi umiejêtnoœciami tanecznymi przed sob¹ i towarzysz¹cym im akordeonist¹. Stamt¹d ruszamy do krajów arabskich i obserwujemy taniec poganiaczy wielb³¹dów halid¿i. Na chwilê zatrzymujemy siê w Bawarii, by poogl¹daæ dirndle, a potem walczyk i polkê w wykonaniu alpejskich góralek i górali. W Chinach dowiadujemy siê o tañcu smoka i uczestniczymy w tañcu z lampionami. Kolejny postój zaliczamy w Polinezji, gdzie ponêtne miejscowe dziewczêta, ale i ch³opcy wykonuj¹ taniec hula. Wracamy do Europy, by dowiedzieæ siê, jak szkoccy górale w narodowych kiltach wykonuj¹ highland dance, a potem zmierzamy do Japonii na spotkanie z gejszami w kimonach. Taniec meksykañski jarabe tapatio, w którym g³ównym atrybutem stroju jest sombrero i hinduska bhangra koñcz¹ bogat¹ ofertê programow¹.
Pytania nasuwaj¹ siê same. Kiedy zespó³ da³ radê przygotowaæ i wyæwiczyæ tyle pozycji tanecznych? Jak skompletowa³ tak bogate i ró¿norodne stroje? Gdzieœ skromnie, z zaplecza kierowniczka zespo³u Barbara Mraèna kontroluje ca³okszta³t. To przede wszystkim ona, ale te¿ wspomagaj¹cy j¹ w choreografii Janina Rzyman i Jan Mraèna znaj¹ rozmiar poœwiêconego czasu. Mog¹ byæ w pe³ni zadowoleni i odpocz¹æ na chwilê. Bo oto ,,Suszanie" prezentuj¹ kilka punktów programu przygotowanych bez ich udzia³u. Precyzyjny taniec irlandzki, taniec brazylijski, taniec panów w rêcznikach symuluj¹cy mêsk¹ higienê porann¹ oraz duet saksofonowo-organkowy zbieraj¹ zas³u¿one brawa.
Na stoliku pod scen¹ znajduje siê kilkadziesi¹t ró¿nych przedmiotów. Jest rzeŸba górnika, statuetka dziewczyny w stroju ludowym, gliniany kogucik, dzbanek ceramiczny, serce z piernika...To oferta domu aukcyjnego, którym zarz¹dza Gra¿yna Siwek. Uderzeniem t³uczka oznajmia ona rozpoczêcie aukcji przedmiotów przywiezionych z zespo³owych woja¿y. Wszystkie w nied³ugim czasie i za wcale nie ludowe ceny znajduj¹ nabywców. To przecie¿ przyjemnie po wielu latach staæ siê posiadaczem przedmiotu zwi¹zanego z zespo³em, a równoczeœnie wspomóc finansowo jego dzia³alnoœæ.
Spotkanie z ,,Suszanami„ nie mo¿e odbyæ siê bez zabawy tanecznej. Ruszaj¹ do tañca wszyscy, a pan Jan M³ynek, DJ tego wieczoru, umiejêtnie ³¹czy muzykê wszystkich generacji. Spotkanie koñczy siê nad ranem spe³niaj¹c wszystkie zamierzenia jego kierowników organizacyjnych- Lucyny Zotyka i Mariana Pilcha oraz kierownika technicznego Romana Mraèny. Zaœ zespó³ bynajmniej nie spocznie po tym sukcesie na laurach, poniewa¿ czeka go przygotowanie programu balowego, gdzie przynajmniej czêœciowo pragnie wykorzystaæ przygotowane na ,,Ma³¹ Czarn¹" tañce.
Bogumi³a Przeczek
